een reis van ons leven!!
Een maandag avond in Lima... de laatste uren op Peruviaanse bodem. Straks om 22.30u worden we verwacht op het vliegveld en begint onze echte terugkeer. We zijn al van gisteren 16u aan het terug komen vanuit Cuzco maar hebben in Lima nog een gezellige namiddag met Gopal kunnen doorbrengen, wat de sleur wat breekt...Overmorgen staan we er weer en zullen die 5maanden niets lijken.
Hoewel het voor ons 5TOP maanden zijn geweest. Zoveel nieuwe dingen meegemaakt en ontdekt. Grenzen doorbroken, elke dag weer verbaasd geweest over kleine dingen. Zoveel gedachten, teveel om nu even neer te pennen...Zalig gewoon! Het was een zeer actieve reis, maar ook een waarin we zeker een goede rust hebben gevonden! Het was puur genieten!!!!!!!!!!!!!!!! Het is een reis geweest die we voor lang zullen meedragen.
Voor ons was het leuk om de verhalen te schrijven om jullie zo een beetje te kunnen laten meedelen. Maar nog leuker waren al jullie toffe reacties! zo ver van thuis en toch zo dichtbij. Lang leve de technologie toch een beetje he! zoals beloofd komen de foto`s er nog zeker op, wij wachten enkel op betere computers of handige harry`s die onze sticks kunnen herstellen...hehe
Het was zeker een reis van ons leven maar het smaakt naar meer!!!
Tot snel mogen we nu wel zeggen!!!
Dikke kussen, Tom en Roxane
...en nog eentje!
SInds de Galapagos eilanden schiet het ons een beetje tekort aan tijd, nog zoveel te doen, zoveel te zien in zulk schitterend land.
We zijn in sneltempo naar Lima getrokken waar we met sophie hadden afgesproken. Hier hebben we tom´s verjaardag vrij memorabel kunnen vieren. Van daaruit zijn we naar `Huacachina` getrokken om te gaan sandboarden in de woestijn rondom de oase die huacachina is. Blijkbaar is deze streek ook erg gekend om zijn wijnen en pisco´s dus voelden we het als onze plicht om een paar `bodega´s`te gaan bezoeken.
Vanuit Huacachina trokken we naar `Paracas` waar we een boottocht naar een mini galapagos deden. Nog nooit zoveel vogels tesamen gezien, ongeloofelijk! Na een paardrukke dagen en gezellige avondjes was het alweer tijd om afscheid te nemen van Sophie. Samen met Thijs trokken we nog door naar `Nazca`, deze lijnen is toch ook een must-see??
In Nazca hebben we een nachtbus kunnen vinden naar `Arequipa`, een alweer prachtige stad. Onze tijd slinkt echt wel dus moesten we voor het eerst beginnen plannen. Na enkele dagen Arequipa trokken we naar `Cabanaconde`, een dorpje in de Colca canyon. Hier verbleven we in het super leuke hostel van Luy (vriend van Tom). Zalig zalig was het daar, condors, oases, ezels, het echte peruaanse leven.
Nu zitten we bij `Cuzco` klaar om morgen de machu pichu te gaan bezoeken. Daarna nog een dagje Cuzco en daarna richting huis.
Het verhaal is zeer beknopt deze keer maar dit ligt allemaal nog zeer vers in het geheugen om volgende week life te vertellen.
De foto`s komen er nog allemaal aan, maar momenteel krijgen we geen sticks of toestellen aan de praat wegens te oude PC`s.
Wij zien jullie allemaal snel!!!!!!!!!!!!
galapagos...
Ahoi matey´s!!!
Dit is tot nog toe het moeilijkste verhaal om te schrijven. Het waren maar tien dagen maar leek wel een eeuwigheid. Elke dag was zo speciaal, nieuw, uniek! Dit is een vrij unieke plek om naartoe te komen dus wilden we ook alles meepikken wat er te pikken viel.
We hadden elf dagen op de eilanden, dit gaf ons de ruimte om ter plaatse een cruise te boeken. De eerste dag hebben we dus alle agentschappen afgelopen, prijzen vergeleken, afgepingeld en op het einde van de dag al een voorschot betaald. Ging sneller dan verwacht en met het juiste resultaat, we betaalden minder dan een boekig op het vasteland. Dit maakte dat we dus nog twee dagen vrij hadden om al op ontdekking te gaan.
Dit maakte al een enorme indruk op ons, dieren tegenkomen die je nog nooit hebt gezien in het wild. En het feit dat die dieren ook nog eens doen of je er totaal niet bent, zalig. Zeeleeuwen(lobo´s) die overal liggen zonnen, op banken, boeien, bloembakken, speeltuigen,... Haaien die s avonds rond de pier komen zwemmen en lobo´s die wat komen spelen en vissen. Wat een verschil met onze duiven en katten.
Na twee dagen begon de cruise, op een heus piratenschip! Een groep van twaalf man, Jhon de gids en een 5koppige bemannig, we zijn er klaar voor! elke dag om 7u ontbijtbuffet, zodat we om 8u aan wal staan van de sublieme eilanden. Een goede wandeling in telkens een ander landschap, met andere dieren rondom u, daarna een uurtje snorkelen. 12u lunchbuffet, siësta en om 14u weer paraat voor een fixe wandeling. Daarna tweede snorkel moment. terug naar de boot, goede douche, dinnerbuffet en relaxte avond op het schip. ´s Nachts varend naar het volgende eiland om in een totaal andere omgeving weer wakker te worden.
Ik ga niet beginnnen met elke dag te overlopen, dan zit ik morgen nog te schrijven. Er waren zoveel hoogtepunten. Honderden dolfijnen rond de boot aan het spelen, haaien die komen hopen op een visje, zeeleeuwen die rond u komen spelen tijdens het snorkelen. Albatrossen aan het dansen, flamingo´s, fregatten met rode nek, pinguins en schilpadden die naast u zwemmen,....
Het was een ongeloofelijke ervaring! En er wordt daar met zoveel respect met de natuur omgegaan. De regels zijn er vrij strikt om de natuur natuur te houden. Dit maakte het aangenamer, wetende dat toerisme het niet helemaal kapot maakt. Er is maar zo een kleine oppervlakte te bezoeken en ze doen echt goede dingen met hun inkomsten.
Het is een grote aanrader!!!
ZO hebben jullie een klein klein beetje een idee hoe het daar was. Hoewel woorden het niet goed kunnen omschrijven, je zult het zelf moeten meemaken!
groetjes!!!
ecuador!!!
hola amigos!!!
Vanaf morgen zijn we weer een paar dagen buiten bereik dus vonden we het nu wel tijd voor een verhaaltje!
Onze eerste dag in ecuador hebben we in Otavalo een kei leuk marktje bezocht, en ja de jongens hebben zich hier ook kunnen vermaken. ( de jongens omdat we een weekje met thijs, een amsterdammer hebben gereisd) De vrouwen hebben hier weer van die sublieme outfits, waarvan we op verschillende manieren foto's proberen te pakken. Een leuke uitdaging! Na een hyper toeristen activiteit hebben we de bus naar Quito genomen. Een super grote stad maar met heel gezellige delen, aangenaam vertoeven. We verbleven in het nieuwe deel van de stad waar super sfeervolle bars waren, veel jonge mensen dus goed feest geworden. Ook het oude deel van de stad was mooi gerestaureerd en leuk wandelen. Hier heeft Tom zijn eerste barbier ervaring gehad en heb ik voor 2.5dollar mijn haar laten knippen door een travestiet. Ja...spannend maar goed!
In ecuador waren er de afgelopen weken verschillende alcohol vergiftigingen geweest. Door zelfgestookte aguardiente, typische alcohol hier. Dit maakte dat de staat een 72u alcohol verbod oplegde. Er mocht niets meer verkocht worden. Bij ons zou dat dan ook meestal zo zijn. Hier kon je het meestal wel krijgen als het binnen werd gedronken of in een bekertje ofzo. T was weer een prima bewijs van de cultuur verschillen, hoe we hier zoveel regels kunnen ombuigen zodat iedereen er goed van wordt.
Na Quito zijn wenaar Baños getrokken. Een dorpje hoog in de bergen, overal watervallen, thermische baden, super wandelingen,... een dorp dat ook het meeste ecuadoriaanen lokt in heel ecuador. Overal was alles naar toerisme toe gevormd, maar de natuurlijke schoonheid en rust gaf het toch een aangename sfeer. Het was hier een soort van pretpark, moto's,quads en buggy' s huren, canyoning, raften, trekken, bridgejumpen, downhillen,...We konden niet anders dan iets cool te doen. Door medereizigers werd ons het canyonen aangeraden en dit was zeker de moeite waard. Met zen 6en trokken we de bergen in, helemaal ingepakt en beveiligd. Om dan via vijf watervallen naar beneden te rapellen. Coole dag, weer een super leuke ervaring om niet te vergeten! foto's volgen wanneer terug zijn van de eilanden!
Zo bij deze zijn jullie weer een beetje geupdated en zijn wij helemaal klaar om aan ons volgende hoogtepunt te beginnen.
tot later!!!! kus, Tom en Roxane
risico's....
'Colombia, het enige risico is dat je hier niet wil vertrekken.' Dit is deleuze van het land en niets is minder waar. Na de romantiek van Cartagena, de sublieme natuur van taganga, de vriendelijkheid van Medellin komen we aan in de levendigheid van Bogotá. Bij aankomst is het al te merken dat het de hoofdstad is en veel groter dan de andere steden. Minstens een kwartier moeten aanschuiven om de bus terminal te verlaten. Dit was eigenlijk wel te danken aan een veiligheidsmaatregel die ze hier namen. Maar was toch nog nooit meegemaakt. We moesten aanschuiven om betrouwbare taxi`s te kunnen nemen. Wel goed, je weet dat je niet teveel betaalt en dat de chauffeurs weten waar ze heen moeten. Wij verbleven in het historische centrum van de stad, net als alle andere toeristen eigenlijk. Opvallend is wel dat hier zeer veel nationale toeristen zijn. Deze stad bruist echt, overal verkopers van vanalles en nog wat, 'artiesten', muziekanten, komiekers,... U een weg banen tussen al het volk is hier al een avontuur op zich. Dag en nacht leeft deze stad. Een bezoekje aan het goud museum mocht hier niet mankeren en was ook echt de moeite! Bogotá was een hoofdstad met veel charme!
Hoewel we van deze stad genoten en nog een paar daagjes extra zouden kunnen blijven moesten we beslissingen maken. Uiteindelijk besloten om naar 'Popayan' te vertekken. Alleen om de naam moet je hiernaartoe komen. Dit is een kleinere stad, met een vrij hoog dorpsgevoel. Enkel witte huizen en kerken die mooi mee evolueren met de luminositeit doorheen de dag. een prachtig kuierdorpje. Vanuit Popayan nemen we de bus naar 'Tierradentro'.
Tierradentro is de enige plaats in colombia waar ze de tombes hebben van een nog steeds onbekend volk. Het is gekend als een van de mooiste historische sites van Colombia. De ligging is ook nog eens subliem. Een 6u durende busrit doorheen de bergen brengt ons bijna naar ons einddorpje afgelegen van alles. Kristalheldere lucht, sublieme zichten,...een rustoord. In dit rustoord hebben we kennisgemaakt wet een ander deel van Colombia. In de verte hoorden we geweerschoten van de Farc. Dit maakte dat de bus niet meer verder wou rijden en wij dus ook naast het park zijn blijven logeren om veilig te zijn. Het was vrij impressionant om dit te horen, maar de inwoners stelden ons allemaal gerust. Zij zijn dit al jaren gewoon en weten wat er gebeurd en waar we veilig zijn. Ook in het park waren er extra maatregelen genomen, de helft was afgesloten omdat het te dicht bij het territorium kwam, en overal stonden security mensen. Het was een aparte ervaring om er zo dicht bij te zitten maar nogmaals hadden de Colombianen goede voorzorgsregelen genomen. En zorgden ze er zeker voor dat wij geen enkel risico zouden lopen. Al wat we eraan hebben overgehouden is een spannend verhaal.
Een laatste dagje Popayan en dan was het tijd om ons Colombia achter te laten. Het is altijd wat spijtig om een land te verlaten, maar nu hadden we de indruk dat we hier nog zoveel konden en wouden zien. Anderzijds hebben weiets leuks om naar uit te zien, binnen een week nemen we het vliegtuig naar de 'Galapagos eilanden'.
Het is niet enkel hun leuze het was ook echt ons risico, om hier niet te willen vertrekken!
Ecuador, ons negende en voorlaatste land... al na de eerste dag in 'Otavalo' heeft ook dit land ons hart weer gestolen.
Wij hopen dat jullie zomer toch wat meer zomer wordt! Dat iedereen goed geniet van de komende vakanties!!!!
Groetjes vanuit Quito!
PS wij hebben nog meer dan genoeg fotoruimte dankzij al onze gulle schenkers. Dus extra storten hoeft momenteel nog niet, we laten het wel weten..hehe
Chevere!!!
Dit is een vrij typisch woord voor wat wij al in Colombia hebben ervaren. Chevere, cool, mega, top, super, alles in een!
We zijn gestart in 'Cartagena', wat bekend staat als zijnde de meest romantische stad van Colombia, ik zou zelfs bijna durven zeggen van zuid amerika... Onze eerste kennismaking met dit nieuwe land was bijna magisch. Het historische centrum van Cartagena is zo mooi gerestaureerd, en nog steeds bezig. Mooie parken, standbeelden, fel gekleurde gevels, fonteinen, brede omwalling met prachtige zonsondergang, dansgroepen die repeteren bij ondergaande zon,... Je moet erbij zijn om het echt te bevatten.Muy chevere! Na een dagje ronddwalen inde straatjes en pleintjes waren we klaar voor iets anders. We namen de bus die onsnaar eenklein dorpje buiten de stad leidde, en ons meteen ook een totaal ander beeld van Cartagena gaf.In 'Bajunca' was het groot dorp feest en hier kan een 'stieren correjo' niet aan ontbreken. We kwamen aan bij een inmense houten constructie, de arena. Na het betreden van dit 'stadium' kwamen we in een andere wereld terecht. Verschillende orkestjes op de tribune gaven het ritme aan, overal keken de mensen al dansend naar de arena. Deze was gevuld met 1stier, en honderden jonge 'helden'. Deze probeerden ze ieders op hun manier zot te maken, een chaos van jewelste waarin de mannen zich konden bewijzen. Het draaide hier niet om het doden van de stier, mocht zelfs niet, maar om de show! En show kregen we zeker meteen paar pijnlijke maar heroïsche acties daarbij.
Na Cartagena trokken we verder naar het noorden van het land, 'Taganga'. Dit is een, tot voor kort, vissersdorp aan een prachtige baai, grenzend aan een nationaal park. Hier zijn we, voor mijn verjaardag, gaan duiken. Super was het weer, duiken in de waters van een nationaal park. Dit maakte dat er super veelen speciale vissen en octopussen te zien waren aangezien er niet mag gevist worden.
Na onze duikdag trokken we het echte nationale park in, 'Tayrona'. We trokken door de jungle naar onze eerste slaapplaats. Wisten wij veel dat er verschillende wegen waren naar daar en dus namen we zonder het te weten de 'paardenweg'. Een vrij hevig en modderig 'pad' waar we regelmatig plaats moesten maken voor alle paarden die hier doortrokken. Tweede dag was de weg duidelijker en liep langs de meest schitterende stranden. Zalig wandelen, regelmatig afkoelen in het kristalblauwe water,...kan slechter. Op ons eindpunt hadden we een hutje op de top van de berg in het water.(Wordt duidelijk op foto) In dit hutje hingen de hangmatten waarin wij op een van de meest idyllische plaatsen konden overnachten. Onze laatste dag daar was het tijd voor weer wat actie, dus hop naar 'peublito'. Een ruinepark in de jungle. De weg ernaar was super mooi, door riviertjes, over stenen bruggen,... maar de ruines waren drie keer niets. Het kan niet altijd pefect zijn eh...
Een paar dagen natuur was zalig, nu is het weer tijd voor wat steden. Zo zitten we nu in 'Medellin' een stad die veel te bieden heeft. Een stad met veel mooie buurten, waar veel leven inzit en die moeite doet om toeristen aan te trekken. Maar het meest opvallende hier zijn de mensen. Zoooo vriendelijk!!! hier kan je niet gewoon de weg vragen zonder dat ze je tot aan de gevraagde plaats begeleiden en onderweg nog een beetje gids spelen. De mensen hier houden zo van hun stad dat ze dit naar iedereen willen overbrengen. In deze stad heb ik mijn verjaardag mogen vieren! zalig!!! Een live bandje die samen met wat lokalen die we leerden kennen heuse serenades presenteerden...
straks nemen we de bus naar Bogota en komen daar morgen vroeg aan. mijn tijd is hier om dus moet snel stoppen!!!
Het paradijs
Gegroet landrotten,
We zijn veilig en wel aangekomen in een nieuw werelddeel... Zuid-Amerika vormt het nieuwe toneel voor onze avonturen...
Maar eerst zullen we nog is vertellen over de voorbije periode in Panama. Vanuit panama city hebben we onze zeiltocht geregeld naar Colombia. Dit bleek uiteindellijk de veiligste en goedkoopste oplossing voor ons. Er zijn namelijk geregeld verhalen over dronken kapiteins die al eens een scheve schaats zeilen in hun benevelde toestand. Jaja ons niet gezien, wij wilden liever zelf genieten van een glaasje rum...
De eerste drie dagen van deze trip waren ongelooflijk mooi!!! Overal kleine eilandjes vol met palmbomen en parelwitte stranden omgeven door prachtig blauw water. Hier hebben we de dagen doorgebracht met snorkelen en kajakken van eiland naar eiland. Op een strandje liggen, aperitieven, terug wat snorkelen, enzoverder... Ook weer twee groepjes dolfijnen gezien die met onze boot kwamen spelen.
Na drie dagen niks doen, kwam er eigenlijk nog meer niks doen... maar zijn we toch aan de tocht naar Cartagena (colombia) begonnen. 44uur zeilen met niks dan zee rondom. Met momenten schitterend en andere momenten toch wel behoorlijk saai. Tijdens de nachten moetsen we om de beurt wacht houden om andere schepen te zien aankomen. Dit alles onder een schitterende sterrenhemel, er zijn ergere dingen...
De foto's komen er een andere keer aan...
Roxy en Tom
een kortverhaal
Wij gaan de komende 6 dagen op een schip richting cartagena colombia zitten en gaan bijgevolg geen reacties ofzo kunnen geven... Dit zou ook een van de hoogtepunten van de trip moeten worden gezien deze catamaran ons langs allerlei droomeilandjes brengt en zes dagen op zee is voor ons toch ook een heel avontuur!!!
Verder heb ik (Tom)afscheid genomen van een andere vriend die nu toch al twee maanden met me meereisde. Het afscheid was moeilijk maar ergens voel ik me toch ook opgelucht zonder deze trouwe vriend, Piet de Parasiet...
Een gelukkige verjaardag aan onze beide papa's, op wiens gezondheid we menigmaal zullen klinken op ons schip... hiphiphoi en drie kussen daarbij
xxx Tom en roxy